Als ik later groot ben, wil ik juf worden. Als ik later groot ben wil ik dolfijnentrainer worden, een kunstenaar en natuurlijk een prinses. Mijn standaard antwoorden als ik het ‘als ik later groot ben’-spel speelde.
Maar om heel eerlijk te zijn waren dat altijd maar halve antwoorden. Mijn allergrootste droom die ik als klein meisje had, was zelfstandig worden en zijn. Een zelfstandige juf, een zelfstandige kunstenaar of een zelfstandige prinses. Zelf mijn rekeningen betalen, mijn eigen beslissingen nemen en niemand die mij zou vertellen wat ik wel of niet kon doen.
Wijze les van mijn ouders
Ik ben opgegroeid in een vrij klassieke gezinssituatie: een vader die de kost verdiende en een moeder die voor de kinderen zorgde. Na de scheiding van mijn ouders zorgde mijn stiefvader voor voldoende brood op de plank. We hadden het thuis niet breed; dus toen ik oud genoeg was om te werken, begon ik met mijn eerste bijbaantje. Ik herinner het me nog zo goed dat ik voor schooltijd – om zes uur ‘s ochtends – vakken ging vullen in de plaatselijke supermarkt. Eén van de belangrijkste lessen die ik heb meegekregen, is dat je moet werken voor je geld. Voor niks gaat immers de zon op. En met een aardig centje op zak kun je het leven van je dromen leiden.
Daarom snapte ik als tiener niet goed waarom mijn moeder ervoor gekozen had om haar eigen dromen naast zich neer te leggen. Om afhankelijk te zijn van een man, zodat zij voor de kinderen kon zorgen. Waarom konden die taken niet eerlijker verdeeld worden, zodat mijn ouders allebei zelfstandig konden zijn?
Van klein meisje naar zelfstandige vrouw
In mijn nachtmerries droomde ik vaak dat ik gevangen zat in een leven waarin ik niet mijn eigen keuzes kon maken. Een leven waarin mijn geluk afhankelijk was van een ander persoon. Al snel besloot ik dat dit never de nooit niet mijn realiteit zou worden. Ik zou immers een sterke onafhankelijke vrouw worden die haar eigen geluk kon bepalen. Punt.
Ik heb er dus ook alles aan gedaan om dit droomleven werkelijkheid te laten worden. Op de middelbare school deed ik onwijs goed mijn best zodat ik een goede vervolgopleiding kon doen. Met mijn drie bijbaantjes werkte ik mij een slag in de rondte zodat ik zou kunnen studeren. Met resultaat. Want op mijn achttiende was het mij gelukt om van niemand afhankelijk te zijn. Wat voelde het goed om zelf de touwtjes in handen te hebben. Ik was dus ook super trots op mezelf!
Van een zelfstandige vrouw naar een afhankelijke vrouw
Fast forward naar anderhalf jaar geleden. Mijn vriend kreeg een geweldige baan hier in Thailand aangeboden waardoor we besloten naar de andere kant van de wereld te verhuizen. Dat betekende wel dat ik mijn zelfstandige leven in Nederland ruilde tegen een leven waarin ik financieel afhankelijk zou zijn van mijn vriend. Hij was namelijk degene met een vast inkomen. Ik daarentegen had op dat moment nog geen idee wat ik moest doen.
Ik vertelde je dat ik als klein meisje al droomde om zelfstandig te zijn. Alles wat ik deed, had een bepaald doel. En dat doel was een zelfstandige vrouw worden. Op mijn twintigste was dat ook goed gelukt. Tot we anderhalf jaar geleden hier kwamen. En ik maar niet kon begrijpen waarom die über zelfstandige vrouw in een fractie van een seconde opeens niet meer zo zelfstandig was. Ai ai ai, ik was mijn moeder geworden, maar dan zonder de kinderen!
De eerste paar maanden in Thailand belandde ik in een zwart gat. Wist ik eerst precies wie ik was, bevond ik mij nu in een complete identiteitscrisis. In mijn ogen was ik een vrouw geworden die ik diep van binnen altijd gehaat heb. Ik wilde niet afhankelijk zijn, ik wilde niet om geld vragen als ik iets wilde ondernemen. Ik wilde geen kinderen krijgen zodat die mijn doel in het leven zouden worden. Ik wilde een vrouw zijn die elke dag zelf kan bepalen hoe haar leven eruit ziet. Maar ja, hoe dan? Wat bedoel ik eigenlijk precies met zelfstandig?
De echte situatie zag er gelukkig anders uit
In je hoofd kun je een situatie keer op keer afspelen waardoor het er een beetje vervormd uit komt te zien. Het klopt inderdaad dat ik op dat moment financieel afhankelijk was van mijn vriend. Maar aan de andere kant was ik voor hem naar Thailand verhuisd. Het was alleen maar logisch dat ik niet direct een baan kon vinden. Het was dus logisch dat mijn drang naar zelfstandigheid op een laag pitje stond.
Ik besloot het roer in mijn hoofd rigoureus om te gooien. In die eerste maanden ben ik gaan uitzoeken wie de nieuwe Amber was. Was ik echt de persoon geworden waar ik altijd bang voor was? Natuurlijk niet! Al snel wist ik precies wie ik was en vooral waar ik naar toe wilde. In die periode is de @thesocialgoodgirl geboren. Mijn kindje. Een succesvol kindje, want enkele maanden later stroomden de eerste klanten binnen en was ik alweer op de goede weg om een financieel onafhankelijke vrouw te worden. Yeah!
Ik ben gaan inzien dat het absoluut niet slecht is om afhankelijk van iemand te zijn. Ik begrijp nu dat je samen aan een toekomst bouwt waarin jij en je lief op elk moment een andere rol kunnen spelen. Het principe van een zelfstandige vrouw wordt voor mij niet meer bepaald door het euroteken. Een zelfstandige vrouw bevindt zich in een gelijkwaardige relatie waarin beide partners de vrijheid hebben om te kunnen groeien tot de persoon die ze willen zijn. Klinkt goed toch?
Deze prachtige illustratie is gemaakt door @annalenaillustrations. Anna Lena maakt alle illustraties voor de Echt Insta reeks!
